پلاستیک های گیاهی “ایمن” مرتبط با آسیب اندام
پلاستیک‌های زیست تخریب پذیر مبتنی بر نشاسته ممکن است باعث آسیب اندام‌ها و مشکلات متابولیک شوند و با وجود اینکه دوست دار محیط زیست در نظر گرفته می‌شوند، نگرانی هایی را در مورد ایمنی آنها ایجاد می کند.
محصولات پلاستیکی به تدریج از طریق ساییدگی تجزیه می شوند و ذرات ریز و اغلب میکروسکوپی پلاستیکی را آزاد می کنند که در صورت استنشاق یا بلعیدن ممکن است خطراتی برای سلامتی ایجاد کنند. برای رفع این مشکل، محققان پلاستیک های زیست تخریب پذیر ساخته شده از نشاسته گیاهی به جای نفت ساخته اند.
با این حال، یک مطالعه اولیه منتشر شده در مجله ACS’s Agricultural and Food Chemistry نشان داد که حیواناتی که در معرض ذرات این پلاستیک‌های گیاهی قرار گرفته‌اند، مشکلات سلامتی از جمله آسیب کبدی و اختلال در میکروبیوم روده خود را تجربه می‌کنند.
یونگ فنگ دنگ، نویسنده این مطالعه، می‌گوید: «پلاستیک‌های مبتنی بر نشاسته زیست تخریب‌پذیر ممکن است آنطور که در ابتدا تصور می‌شد ایمن و سلامت‌بخش نباشند.»
میکروپلاستیک در بدن: یک نگرانی رو به رشد
میکروپلاستیک‌ها (تکه‌های پلاستیکی با عرض کمتر از 5 میلی‌متر) از طریق منابع آب آلوده، غذاها و نوشیدنی‌ها و حتی تزریق وریدی وارد بدن انسان می‌شوند. دانشمندان ذرات پلاستیک موجود در جریان خون و بافت ها را با خطرات مختلف سلامتی مرتبط دانسته اند. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به بیماری التهابی روده میکروپلاستیک بیشتری در مدفوع خود دارند. پلاستیک های زیست تخریب پذیر به عنوان جایگزین ایمن تر و سازگار با محیط زیست برای پلاستیک های سنتی مبتنی بر نفت معرفی شده اند.
یکی از رایج ترین انواع آن از نشاسته می آید، کربوهیدراتی که در سیب زمینی، برنج و گندم یافت می شود. با این حال، اطلاعات کافی در مورد چگونگی تأثیر پلاستیک های زیست تخریب پذیر مبتنی بر نشاسته بر بدن وجود ندارد. تیمی از محققان به رهبری دنگ با بررسی این اثرات در آزمایشات حیوانی با این موضوع مقابله کردند.
محققان سه گروه پنج‌تایی موش را مقایسه کردند: یک گروه که غذای معمولی مصرف می‌کردند و دو گروه از مواد غذایی حاوی میکروپلاستیک‌های مبتنی بر نشاسته استفاده می‌کردند. دوزها (کم و زیاد) از آنچه که انتظار می رود یک انسان متوسط روزانه مصرف کند، محاسبه و مقیاس بندی شد. آنها به مدت 3 ماه به موش ها غذا دادند و سپس بافت های اندام حیوانات، عملکردهای متابولیکی و تنوع میکروبیوتای روده را ارزیابی کردند.
اثرات سلامتی مشاهده شده در موش
موش هایی که در معرض ذرات پلاستیکی مبتنی بر نشاسته قرار گرفتند، دارای موارد زیر بودند:
اندام های آسیب دیده متعدد، از جمله کبد و تخمدان ها، با آسیب بیشتر در گروه با دوز بالا. با این حال، موش‌هایی که غذای معمولی می‌خوردند، نمونه‌برداری از بافت اندام طبیعی را نشان دادند.
تغییر مدیریت گلوکز، از جمله ناهنجاری قابل توجه در تری گلیسیرید (نوعی چربی) و اختلال در بیومارکرهای مولکولی مرتبط با متابولیسم گلوکز و لیپید، در مقایسه با موش هایی که با غذای معمولی تغذیه می شدند.
مسیرهای ژنتیکی نامنظم و عدم تعادل میکروبیوتای روده خاص، که به گفته محققان می تواند ریتم شبانه روزی حیوانات مصرف کننده میکروپلاستیک را تغییر دهد.
دنگ می‌گوید: «قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض میکروپلاستیک‌های مبتنی بر نشاسته با دوز پایین می‌تواند به طیف وسیعی از تأثیرات سلامتی، به‌ویژه اختلال در ریتم‌های شبانه‌روزی و اختلال در متابولیسم گلوکز و لیپید منجر شود». با این حال، محققان اذعان می‌کنند که چون این یکی از اولین مطالعاتی است که اثرات مصرف میکروپلاستیک‌های مبتنی بر نشاسته را بررسی می‌کند، تحقیقات بیشتری برای درک چگونگی تجزیه این ذرات زیست تخریب‌پذیر در بدن مورد نیاز است.
نویسنده خبر: فاطمه درویشی
رفرنس:
بدون دیدگاه