بسته‌بندی پلی‌اتیلن می‌تواند تأثیر گرمایش جهانی کمتری نسبت به گزینه‌های دیگر داشته باشد
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که پلی‌اتیلن (PE)، پرکاربردترین ماده بسته‌بندی در اروپا، در اکثر کاربردها، پتانسیل گرمایش جهانی (GWP) چرخه عمر کمتری – که اغلب برای ارزیابی انتشار گازهای گلخانه‌ای (GHG) استفاده می‌شود – نسبت به جایگزین‌های بسته‌بندی مرسوم، مانند کاغذ، فلزات و شیشه دارد. این یافته با لازم‌الاجرا شدن مقررات بسته‌بندی و ضایعات بسته‌بندی اروپا (PPWR) در فوریه 2025 به دست آمده است و به سیاست‌گذاران بینش‌های ارزشمندی برای کار بر روی اقدامات تفویضی ارائه می‌دهد که می‌توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم منجر به جایگزینی بسته‌بندی‌های پلاستیکی با جایگزین‌ها شوند.
این تحقیق که توسط تیمی شامل متخصصان برجسته بسته‌بندی و ارزیابی چرخه عمر (LCA) از دانشگاه علوم کاربردی وین، اتریش، شرکت Circular Analytics TK GmbH، دانشکده بسته‌بندی دانشگاه ایالتی میشیگان، ایالات متحده و با همکاری شرکت ExxonMobil انجام شده است، اخیراً در مجله Cleaner Environmental Systems منتشر شده است.
تیم تحقیقاتی و مطالعه، الزامات استانداردهای ISO 14040/14044 را برای انجام LCA رعایت کردند. ارزیابی آنها بر اساس قالب‌های نمونه‌برداری شده، داده‌های حاصل از بسته‌بندی‌های PE با حجم بالا و گزینه‌های انتخاب شده از اتریش و آلمان بود. همه سناریوها به گونه‌ای مدل‌سازی شدند که چرخه عمر بسته‌بندی را از ابتدا (استخراج مواد اولیه) تا پایان عمر پوشش دهند، به استثنای مرحله استفاده (به عنوان مثال، نرخ شکستگی و از بین رفتن محصول به دلیل عملکرد بسته‌بندی).
آنها ۵۰ قالب بسته‌بندی واقعی را در پنج کاربرد نهایی ارزیابی کردند. این موارد شامل بسته‌بندی پالت، بسته‌بندی‌های ترکیبی، ظروف سفت و سخت غیرغذایی، کیسه‌های سنگین و بسته‌بندی‌های انعطاف‌پذیر مواد غذایی بود. آنها همچنین شامل محصولات شناخته‌شده‌ای مانند مواد بسته‌بندی حمل و نقل و جابجایی، بسته‌بندی ترکیبی برای ظروف نوشیدنی، بطری‌های شامپو و لوازم آرایشی، کیسه‌های سنگین و بسته‌بندی‌های مواد غذایی می‌شوند.
یافته‌های کلیدی:
بسته‌بندی پلی‌اتیلن در ۳۴ مورد از ۵۰ مورد (۶۸٪) مورد ارزیابی شده در اروپا، GWP چرخه عمر پایین‌تری را نشان داد.
هنگامی که در مقایسه با گزینه‌های کاغذی و چند ماده‌ای ارزیابی شد، بسته‌بندی پلی‌اتیلن در ۱۹ مورد از ۳۵ مورد، GWP چرخه عمر پایین‌تری را نشان داد.
جایگزینی بسته‌بندی پلی‌اتیلن با مواد جایگزین، از جمله کاغذ، چند ماده‌ای کاغذی، شیشه و فلزات، انتشار GWP چرخه عمر را تا ۶.۹۶ میلیون تن معادل CO2 افزایش می‌دهد – افزایشی ۴۰ تا ۶۴ درصدی.
این جایگزینی همچنین وزن بسته‌بندی را حداقل ۲۴۴ درصد افزایش می‌دهد و بار مواد، حمل و نقل و ضایعات را افزایش می‌دهد. هیچ مزیت زیست‌محیطی مشخصی برای جایگزین‌های مصرف آب، چه به صورت کمبود آب و چه به صورت استفاده از منابع فسیلی، یافت نشد.
این نتایج، رویکردی دقیق‌تر و مبتنی بر داده را در بحث سیاست‌های جایگزینی مواد بسته‌بندی ضروری می‌سازد.
پیامدهای سیاستی این مطالعه، بینش‌های به‌موقعی را برای تنظیم‌کنندگان و شرکت‌ها در حین تلاش برای برآورده کردن الزامات جدید PPWR اروپا ارائه می‌دهد. این مطالعه بر اهمیت در نظر گرفتن تبادل‌های زیست‌محیطی هنگام انتخاب مواد بسته‌بندی تأکید می‌کند و مزایای بسته‌بندی مبتنی بر PE را در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و وزن بسته‌بندی برجسته می‌کند.
مانفرد تاکر، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «بسته‌بندی پلی‌اتیلن نقش مهمی در حفظ و محافظت از کالاها در زنجیره‌های ارزش ایفا می‌کند و مطالعه ما مزایای بالقوه زیست‌محیطی آن را نسبت به بسیاری از مواد جایگزین شناخته‌شده نشان می‌دهد. این بینش‌ها برای تنظیم‌کنندگان و شرکت‌هایی که قصد اجرای راه‌حل‌های بسته‌بندی پایدار را دارند، حیاتی است.«
رافائل اوراس، نویسنده همکار و استاد دانشکده بسته‌بندی دانشگاه ایالتی میشیگان، گفت: «این مطالعه با ارزیابی پلی‌اتیلن و مواد بسته‌بندی جایگزین، درک ما از اثرات بالقوه زیست‌محیطی بسته‌بندی را بهبود بخشید. این مطالعه تأکید کرد که سیاست‌گذاران باید سیستم‌های بسته‌بندی محصول را به طور جامع ارزیابی کنند تا به طور مؤثر GWP و سایر اثرات زیست‌محیطی را در سراسر زنجیره تأمین کاهش دهند و تأکید می‌کند که LCA می‌تواند ابزاری ارزشمند برای اطلاع‌رسانی در چنین ارزیابی‌هایی باشد.»
این یافته‌ها بینش‌های ارزشمندی را برای سیاست‌گذاران، صنایع و طرفداران پایداری که در حال ارزیابی مجدد مواد در جهت حرکت به سمت اقتصاد چرخشی هستند، ارائه می‌دهد.
نویسنده خبر: مهدیه رنجبر
منبع:
بدون دیدگاه